Ik begin bij een van de laatste items van de inleiding: stemkastjes. Dat doet een beetje zeer, want eerst voelde ik me een beetje vooroplopen, zag enthousiaste acties, en nu is het nog steeds niet (gemakkelijk) in te zetten. En wie weet hoe snel het al weer achterhaald wordt met twitter of anderszins. Hoe lang duurt het voor elk kind al smartphone of ander device heeft?
Over twitter gesproken. In het boekje "Twitter werkt" is een duidelijke boodschap: denk na voordat je het plaatst. Hoe kan je nadenken als je tweet terwijl je nog luistert en kijkt naar iemand die een voorstelling of lezing of wat ook geeft? Multitasking, tsja...
Gaan we nog aan tafel zitten om te eten? Zo ja, met of zonder apparaten bij of in de hand?
Dat er nieuwe beroepen nodig zijn is een feit. En vast wel meer dan een tijdje geleden. Hoewel een automonteur voor de uitvinding van de automobiel ook nog niet bestond. Creativiteit, nadenken, analyseren, samenwerken, is eigenlijk van alle tijden. Een breed aanbod is er, veel meer dan vroeger. Zo breed dat de verrassing wel eens wegvalt. Zo breed dat keuzestress al een gewoon woord is. In het onderwijs blijkt het brede aanbod maar hier en daar boven de boeken uit te stijgen. De highlights in een schoolleven vinden vaak met hulp van andere mensen plaats. Mijn generatie begond de opleiding met "de ontscholing van de maatschappij" Maakt 2.0 dat meer mogelijk? Je zou denken van wel.
Een klassenweblog lijkt me een prima middel om brede activiteiten te verbinden. Het liefst als er veel kinderen regelmatig aan deel kunnen nemen. Dat betekent dat je afstapt van een aantal andere reguliere invullingen van de week. En een groter energiegebruik mogelijk moet zijn.
We kijken allemaal uit naar de online toepassingen. En apparaten waarmee dat mogelijk is. Met een leerkracht die dat begeleidt. Het liefst met nog meer mensen die expertise hebben. Op allerlei gebied.
Nu ik dit blog beëindig bewaar ik het lezen van de laatste Dingen van collega's voor morgen. Dat is een van de aardige dingen uit deze cursus: elkaars blog lezen.
Die stemkastjes worden inmiddels steeds vaker door Twittertoepassingen overbodig gemaakt. De trendmatcher geeft er 11 mei een workshop over.
BeantwoordenVerwijderenOok de slot zin maakt mij enthousiast, want het is één van de leuke, maar tijdrovende onderdelen van 23Dingen. Zeker als er ook een reactie uit vloeit.
En die automonteur heeft destijds een langere aanlooptijd gekregen. Voordat de eerste auto doorontwikkeld was en er genoeg van waren om een opleiding mogelijk te maken. Vergeleken bij nu is dat heel anders. Kijk maar eens naar het schreeuwende tekort van app-makers. Er is gen opleiding voor, want het beroep bestaat nog maar pak en beet een jaar of...5? Maar het gebruik van apps is astronomisch hoog en voor velen van ons doodgewoon en onmisbaar. Waarom kunnen de jongens die nu apps maken dat dan wel? Omdat ze snel kunnen schakelen, zich snel dingen eigen kunnen maken, snel informatie kunnen verzamelen en dit slim kunnen combineren. Met vallen en opstaan leren ze. En dat is wel een houding die in het onderwijs gefaciliteerd kan worden. Door hen generieke vaardigheden aan te leren, door hen te leren hoe ze snel brokken informatie kunnen verwerken en ordenen, door ze te laten samenwerken en door ze te leren dat niet alle kennis ze hapklaar van bovenaf wordt aangereikt.
Helemaal eens met de voorgaande 'sprekers'. Zullen we een school oprichten ;-) Schijnt een trend te zijn ...
BeantwoordenVerwijderen